Prima vertoeven.

Hey lieve lezers, daar ben ik weer met wat nieuwe indrukken.

Ondertussen zit ik een weekje in het Westen van Bali en ik moet zeggen dat dit prima vertoeven is. Laten we zeggen dat ik het de komende weken prima vol ga houden, al dacht ik hier bij het begin stiekem wel een beetje anders over. Nu ga ik nog niet eens super lang: Naomi blijft hier welgeteld 4 maanden. Iets wat ik bij het begin een beetje moeilijk vond was het zoeken van contact bij de kinderen. Dit omdat zij matig Engels kunnen en ik alleen wat standaardwoorden Indonesisch ken. Diepgaande politieke gesprekken zitten er dus niet in. Nu probeerde ik naast het voeren van een basisgesprek in het Engels, ook op een andere manier toenadering te zoeken. Gewoon klieren onderling of een potje volleyballen of iets werkt heel goed. En met de 2 kleinere broers Brian en Joïs speel je een potje memory. Nu moet ik ook zeggen dat ze daar verrekte goed in zijn. Of naja zijn zij zo goed of ben ik nou zo slecht? Brian zei na 1 potje dat ik maar beter weg kon gaan omdat ik zo slecht was… maar dit kan je van hem hebben hoor, want wat een schatje.

Dan maar even kijken wat Agung en Ricky allemaal aan het uitvreten waren. Deze 2 zijn niet vies van een potje gitaar spelen. Ik pakte de ‘drums’ dr bij en Naomi zong. Mega leuk, ik zeg morgen weer.

Verder geven wij (Naomi, Laura en ik) op de woensdag en vrijdagavond les in Engels. Wij hebben de woensdag bedacht dat de kinderen een situatie na moesten bootsen. Bijvoorbeeld dat je in een restaurant bent, in een supermarkt, je iemand gaat helpen die een ongeluk heeft gehad, of wanneer je een nieuw iemand ontmoet. De tekst mochten ze zelf verzinnen (met onze hulp uiteraard) en uiteindelijk moesten ze hun toneelstukje voor de groep doen.

Iedereen was enthousiast en we hebben ook echt gelachen (en wat geleerd). Een succes dus.

Gisteravond weer een Engels les in elkaar gezet met zijn allen. We zaten met zijn allen in kleermakerszit in een kring. De bedoeling van het spel was dat iemand een willekeurig Engels woord bedacht zoals ‘chair’ en dat de volgende persoon dan met de laatste letter weer een nieuw woord bedacht. Zoals ‘rabbit’. En zo door. Naast dit spel nog een ander idee uitgevoerd. De linkerkant van de oprit was ‘true’ en de rechterkant ‘false’. Dan vertelden wij stellingen zoals: ‘the sky is green’. En dan gingen wij zelf af en toe bij het verkeerde antwoord staan om te kijken of ze ons zouden volgen. Wanneer zij bij ‘false’ stonden moesten ze ook in het Engels uitleggen wat dan wel klopte. Afijn, was ook weer een prima avondje dus.

Verder hebben we van het sponsorgeld verf en rollers gehaald samen met Putu Juli (de klusjesman) om de muren te kunnen verven. Gaan we binnenkort doen, maar tis er overdag écht te heet voor. Nu overdrijf ik niet want Putu zei tegen ons: STOP WORKING IT’S WAY TOOOOO HOT. En als Putu, als ervaringsdeskundige op het gebied van hitte, dat zegt, dan is dat zo.

Verder wilden we vandaag aan het eind van de dag (wanneer de hitte weer te verdragen was), een sporttoernooi organiseren. Wij wat lekkers te eten en te drinken gehaald. En van het sponsorgeld  badmintonrackets en een voetbal gekocht. Kwamen er steeds meer kids naar ons toe dat ze niet konden. Dat heb je hier dus zeker niet, de zekerheid dat iedereen kan. Moeilijk om teams te kunnen verdelen want je kunt er echt niet vanuit gaan dat iedereen dr zal zijn. Dit hebben we dus opgeschoven naar morgen.

Verder zijn we deze week ook af en toe naar Gert en Theo geweest om even af te koelen in hun heerlijke zwembad. Ik moet wel eerlijk zeggen dat je toch wel minder doet dan ik in eerste instantie had gedacht. Dit omdat de kinderen s’ ochtends naar school zijn,  ze s’ smiddag’s moe zijn en je ze ook niet elke dag met van alles op wilt zadelen om te gaan doen. Ook hebben ze hier een schoonmaker, 2 kokkinnen en dan de klusjesman/tuinman Putu. Ook hebben de kinderen corvee dus is onze hulp echt niet altijd nodig op dit vlak. We zijn hier voornamelijk voor de gezelligheid met de kids, de Engelse les en het organiseren van spel- en sportactiviteiten.

Gisteren is er trouwens ook een nieuwe vrijwilliger gearriveerd: Koen. Koen zal ons 7 weken vergezellen. Wel leuk, wat meer testosteron in het tehuis. Zo krijgen wij ook nog wat meer toenadering tot de jongens. 

Laten we maar zeggen dat ik het hier nog makkelijk een paar weken volhoud.