Al over de helft??

Al over de helft??

Ja Paula. Je bent al over de helft en je hebt nog 12 daagjes op dit prachtige eiland. Besef is ver te zoeken, want heb het gevoel dat ik gisteren ben aangekomen. Wel heb ik er stiekem vrede mee om weer in m’n eigen lekkere bedje te liggen, niet wakker te worden met een hittegolf van 32 graden en thuis onder een warme douche te springen.

Voor iedereen die in Nederland loopt te klagen over de zomers die niet warm genoeg zijn en de winters die te koud zijn: ik kan jullie melden dat we ontzettend blij mogen zijn met onze seizoenen. Want 30 graden elke dag gaat ook vervelen. Na 3 stappen buiten lopen en moe zijn, altijd een zwembad om je heen willen hebben, 8 liter water op een dag drinken noem ik simpelweg overleven. Nu ben ik niet aan het klagen, maar wanneer het hier begint te stortregenen, is deze meid een dansje aan het wagen in de regen. Een lange broek met een trui aan in Bali was nog nooit zo lekker.

Naast het weer, wil ik ook nog wat andere dingen met jullie bespreken. Dit is namelijk wat er wordt gedaan met het sponsorgeld:

Tot nu toe heb ik er verf en kwasten voor gekocht en hebben we de buitenmuur geverfd. Ook heb ik de klusjesman blij gemaakt met een ‘Grinda’. Hier kan hij tegels mee doorzagen en andere klusjes mee doen. De klusjesman iets gegund, dus dan de kinderen ook maar iets geven waar ze lol van gaan hebben. Zo gezegd, zo gedaan: de kinderen blij gemaakt met badmintonrackets en een voetbal. Ook een feestje gevierd met frisdrank, chippies, popcorn etc. Dit zijn geen mega bedragen, maar wil wel even laten weten dat we de kinderen hier ook zeker blij mee maken. Ook met z’n allen op de scooter naar een mooi uitzichtpunt vinden ze super. Honderdduizend foto’s maken met de meiden, want daar kunnen ze wel wat van. Afijn, zo’n dagje weg kost qua benzine en entree ongeveer anderhalve euro per kind. Kunnen we geen mega bedrag noemen voor een hele dag weg. Deze dag trouwens afgesloten met een sprong in het water vanaf een watervalletje.

Trouwens, wat ik nog meer wil gaan doen met het sponsorgeld laat ik nog wel weten. Ik zit te denken aan het aanschaffen van de basisbehoeften zoals rijst, tandpasta, shampoo etc. Ook een dagje shoppen met de kids leek me leuk, aangezien hun kledingkast, laten we zeggen, niet overvol is. De blender in de keuken is ook sinds kort kapot, dus misschien kan ik de kokkinnen blij maken met een nieuwe..

Verder zijn wij (en de kinderen) fan van een stromende rivier ergens in de bergen. Hier keren we dan ook regelmatig terug. Iedereen bij iemand achterop op de scooter en hup daar gaan we weer de bergen in. Ik zat achterop bij Riki. Uiteindelijk gingen wij een weggetje eerder naar rechts, met als gevolg dat we lichtelijk verdwaald waren. Ook regelmatig af moeten stappen en de scooter de heuvel op duwen was een deel van onze verdwaling. Uiteindelijk (wel een tikkie later) kwamen wij dan ook aan in de riper. Riper Paula? Bedoel je niet rivier? Nee. Blondie, onze chauffeur, kan de v of f niet optimaal uitspreken. Met gevolg dat hij zegt: lets go phising in the riper. Oftewel, vissen in de rivier. Nu is deze rivier voor ons The Riper geworden. Hier zijn we dan ook vaak te vinden om een verfrissende duik te nemen. 

Wat ik trouwens nog niet heb verteld is dat ik vrij onhandig ben met het rijden van scooters. Of nouja, je kunt wel zeggen dat ik onhandig ben met scooters in het algemeen. Ik ben namelijk voor de tweede keer goed hard gevallen met dat vervelende racemonstertje. De linkerkant van m’n benen, armen etc waren net genezen, moest mevrouw weer zo nodig nog even op haar rechterkant vallen. Dit keer ook nog net een tikkie harder. Wel stonden er weer meteen 10 mensen om me heen, moest ik achterop op de scooter bij een vreemde en werd ik naar iemand z’n huisje gebracht. Ik moest op een stoel gaan zitten, en vanuit alle kanten werd er door mensen betadine op mn wonden gesmeerd. Nogmaals: wat een fantastisch lieve en behulpzame mensen lopen er rond in Bali. Heb dit echt gemerkt de afgelopen dagen. Achja, laten we verder maar zeggen dat jullie me in Nederland zullen zien met een paar mooie aandenkens, oftewel littekens, aan Bali.

Ohja, heb ook nog een brandwond achterop m’n been van toen ik af wilde stappen (maar dit blijkbaar aan de verkeerde kant deed). Dit is overigens niet mn enige brandwond, want met het bakken van een ei had ik pas ook een beetje moeite.. het is ook best moeilijk.

De muggenbulten die ik heb, heb ik trouwens ook even speciaal voor jullie geteld: 28. En nee dit is niet gelogen. Dit is (helaas) de oprechte waarheid.

Wat ik nog meer te melden heb is dat Yanus met Edwin (een andere vrijwilliger) 2 dagen weg was. En Yanus had van het geld dat hij heeft, een souvenirtje voor mij en de andere vrijwilligers gekocht. Dit vond ik zo’n mega lief gebaar. Dit houten vlindertje ga ik dan ook een mooi plekje geven op mijn kamer als ik terug ben.

Over 5 dagen ga ik trouwens 3 dagen naar Ubud en 3 dagen naar Kuta. Ik wilde dit eigenlijk tussendoor een moment doen zodat ik ook nog wat van dit deel van het eiland te zien zou krijgen. Nu kwam het handiger uit wanneer ik dit in mijn laatste week zou doen, aangezien ik anders weer terug zou moeten, wat ook extra taxi kosten etc zou betekenen. Ook kan ik nu dan vanuit Kuta door naar het airport en door naar Belanda (Nederland). Ik vertrek dus de 12e uit dit mega gezellige tehuis, en sta de 18e weer op het airport...

Laatste daagjes dus nog even relaxen en de toerist uithangen..